Rozwój folwarku przynosił większe zapotrzebowanie na chłopów, toteż zwiększano ich obowiązki względem pana, a w 1496 r. sejm wprowadził ustawę zabraniającą więcej niż jednemu chłopu w ciągu roku opuszczania wsi, jednak pod warunkiem, że uregulował on wszystkie zobowiązania. Chłopi płacili podatki na rzecz państwa oraz dziesięcinę w wysokości 10% zbiorów na rzecz Kościoła. Na mocy przywileju koszyckiego z 1374 r. podatek wynosił 2 grosze od łana i stopniowo wzrastał, aż w XVI w. wyniósł od 10 do 30 groszy od łana.